Υιοθεσία Ανηλίκου Τέκνου

   Ως υιοθεσία λογίζεται η πράξη με την οποία οι δεσμοί του παιδιού αποκόπτονται από τη βιολογική του οικογένεια και εντάσσεται πλήρως νομικά στην οικογένεια των θετών του γονέων. Διακρίνονται σε τρείς κατηγορίες:

   • Κρατική Υιοθεσία, στην οποία ένα άτομο ή μια οικογένεια υιοθετεί ένα παιδί από ίδρυμα.

   • Iδιωτική Υιοθεσία, στην οποία ένα άτομο ή μια οικογένεια υιοθετεί το παιδί κάποιου άλλου προσώπου, που αυτό μπορεί να είναι είτε συγγενικό είτε αγνώστου.

   • Διακρατική Υιοθεσία, στην οποία ένα άτομο ή μια οικογένεια υιοθετεί ένα παιδί από το εξωτερικό.

   Προϋποθέσεις:

   Οι βασικές προϋποθέσεις για να προβεί κάποιος στην διαδικασία την υιοθεσίας είναι:

    Το άτομο που θα προβεί σε υιοθεσία πρέπει να έχει δικαιοπρακτική ικανότητα, να έχει συμπληρώσει το 30 έτος της ηλικίας του καθώς και να μην υπερβαίνει τα 60 έτη (άρθρο 1543 Α.Κ.).

    Η διαφορά του θετού γονέα από το ανήλικο τέκνο να είναι μεγαλύτερη από 18 έτη αλλά συνάμα να μην υπερβαίνει τα 50 έτη, περιορισμός που δεν ισχύει μόνο την περίπτωση που ένας σύζυγος επιθυμεί να υιοθετήσει τέκνο που έχει υιοθετηθεί ή είναι υπό την διαδικασία υιοθεσίας ήδη από το σύζυγό του. Βέβαια, έχουν υπάρξει γνώμες στη νομολογία που εκφράζουν αντίθετη άποψη από αυτή που δίνει το συγκεκριμένο άρθρο, δίνοντας μια ευρύτερη ερμηνεία στην διαφορά ηλικίας και στο κατά πόσο μπορεί να αποτελέσει κώλυμα στα τυπικά της διαδικασίας (άρθρο 1544 Α.Κ.).

    Οφείλεται να παρέχεται αυτοπρόσωπη συναίνεση τόσο του φυσικού γονέα ή του επιτρόπου, στην περίπτωση που δεν υπάρχει φυσικός γονέας, αλλά και του μελλοντικού θετού γονέα (άρθρο 1550 Α.Κ.).

    Η συναίνεση των φυσικών γονέων δεν επιτρέπεται να δίδεται πριν από τη συμπλήρωση τριών μηνών από τη γέννηση του τέκνου (άρθρο 1551 Α.Κ.).

   Υπάρχει ως προϋπόθεση η μη ύπαρξη άλλου θετού γονέα, εκτός αν μιλάμε για το σύζυγο του υποψηφίου θετού γονέα (άρθρο 1545 Α.Κ.).

   Συνοπτικά βήματα της διαδικασίας:

   Ο θετός γονέας πρέπει να υποβάλλει αίτηση στο αρμόδιο δικαστήριο (Μονομελές Πρωτοδικείο) στην περιφέρεια που έχει τη συνήθη διαμονή του ή ακόμα και στην περιφέρεια εκείνου που υιοθετείται (άρθρο 1549 Α.Κ.), ώστε να εκδοθεί τελεσίδικη δικαστική απόφαση.

   Την ημερομηνία που θα οριστεί η δικάσιμος, οι αιτούντες οφείλουν να αποδείξουν την καταλληλότητα τους ως γονείς του ανηλίκου τέκνου. Το Δικαστήριο θα αποφασίσει λαμβάνοντας υπόψη τόσο την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των υποψηφίων γονέων όσο και την ψυχική αλλά και σωματική τους υγεία, καθώς επίσης και την έκθεση της αρμόδιας κοινωνικής υπηρεσίας που αφορά τους θετούς γονείς. Μπορεί η έρευνα αυτή να μην δεσμεύει καθοριστικά το δικαστήριο να λάβει την απόφασή του, αλλά όπως είναι αναμενόμενο έχει καθοριστικό ρόλο. Υποχρέωση του κοινωνικού λειτουργού είναι να πραγματοποιήσει μια σειρά από συνεντεύξεις με τους υποψήφιους μελλοντικούς γονείς, εξετάζοντας συνάμα μια σειρά από απαραίτητα έγγραφα που απαιτούνται να υποβληθούν από τους θετούς γονείς, όπως για παράδειγμα ιατρικά έγγραφα, εκκαθαριστικά σημειώματα, πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης, ποινικό μητρώο κ.α . Το πόρισμα της κοινωνικής υπηρεσίας θα έχει να κάνει με το αν η υιοθεσία θα βοηθήσει ή όχι την υγιή ανάπτυξη και την κοινωνική ανέλιξη του υιοθετούμενου τέκνου, μέσα σε μια απαιτητική και πολύπλευρη κοινωνία.

   Στην περίπτωση κατά την οποία το ανήλικο τέκνο που υιοθετείται είναι άνω των δώδεκα (12) ετών, ερωτάται για το εάν επιθυμεί για γονέα του, το πρόσωπο που κινεί τη διαδικασία της υιοθεσίας.

   Με την έκδοση της δικαστικής αποφάσεως, η οποία δέχεται την αίτηση των υποψήφιων θετών γονέων για την υιοθεσία, ακολουθεί η επίδοσή της στον Εισαγγελέα, κίνηση που συνιστά βασική δικονομική προϋπόθεση για την τελεσιδικία της αποφάσεως. Έτσι στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται η υιοθεσία ως προς το Δικαστικό κομμάτι της. Στη συνέχεια, οι θετοί πλέον γονείς πρέπει να εγγράψουν τη Δικαστική απόφαση στο αρμόδιο Ληξιαρχείο, που κατά την εγγραφή της διαγράφονται τα στοιχεία των βιολογικών γονέων του υιοθετούμενου τέκνου και αντικαθίστανται με των νέων. Από αυτή την κίνησή τους και μετά υφίσταται συγγένεια μεταξύ των μελών της θετής οικογένειας και του υιοθετούμενου και διακόπτονται αντίστοιχα όλοι οι δεσμοί με μέλη της παλιάς οικογένειας. Οι βιολογικοί γονείς πλέον δεν έχουν δικαίωμα επικοινωνίας με αυτό, ενώ οι θετοί γονείς αποκτούν αυτοδικαίως τη γονική μέριμνα.