ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αρ. Απόφασης 76/2016
Μίσθωση Αυτοκινήτων (leasing)

Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών – Μισθώσεις

Αρ. Απόφασης 76/2016

Δικάσιμος: 10.10.2014

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι δυνάμει του από 10.1.2003 ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης και των υπ’ αριθ. ΑΝο3 και ΑΝο4 επισυναπτομένων παραρτημάτων επ’ αυτού εξεμίσθωσε στην εναγόμενη τα περιγραφόμενα στην αγωγή δύο αυτοκίνητα, με διάρκεια μίσθωσης 36 μηνών και μηνιαίο μίσθωμα 986,36 και 380,67 ευρώ αντιστοίχως, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, για τα οποία η εναγόμενη κατέβαλε στην έναρξη της μίσθωσης ως εγγύηση καλής εκτέλεσης της σύμβασης τα ποσά των 2.570,40 και 1.052,70 ευρώ αντιστοίχως για κάθε μίσθιο όχημα. Ότι η εναγόμενη επέστρεψε τα οχήματα στην ενάγουσα την 9.2.2012 και 10.3.2012 αντιστοίχως. Ότι μολονότι αυτή χρησιμοποιούσε τα μίσθια οχήματα ακωλύτως, εντούτοις κατέστη υπερήμερη περί την καταβολή: α) ποσού 837,80 ευρώ που αφορά την χρέωση επιπλέον χιλιομέτρων από τα συμφωνηθέντα και για τα δύο αυτοκίνητα , β) ποσού 2.011,68 ευρώ ως οφειλόμενη συμφωνημένη ρήτρα πρόωρης επιστροφής του δεύτερου αυτοκινήτου και γ) ποσού 4.963,26 ευρώ για οφειλόμενα μισθώματα Οκτωβρίου 2011 έως και Μαρτίου 2012, Ότι η ενάγουσα μονομερώς προέβη σε συμψηφισμό των άνω απαιτήσεών της με την εις χείρας της ευρισκόμενη εγγύηση καλής εκτέλεσης της ένδικης σύμβασης δυνάμει του οποίου αποσβέσθηκαν οι με στοιχεία «α», «β» και εν μέρει «γ» απαιτήσεις της, η οποία εξακολουθεί να είναι υπαρκτή για το ποσό των 4.189, 64 ευρώ. Με βάση τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το ποσό των 4.189,64 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της συμφωνηθείσας ημερομηνίας πληρωμής τους, άλλως από της επιδόσεως της αγωγής και μέχρις εξοφλήσεως, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να της καταβάλει τα δικαστικά της έξοδα.

Η υπό κρίση αγωγή αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται για να δικαστεί από το δικαστήριο αυτό (άρθρο 14 § 1 εδ. β\ 16 § 1 και 33 ΚΠολΔ), με την προκειμένη ειδική διαδικασία των διατάξεων των άρθρων 647 επ. του ΚΠολΔ, έχει καταβληθεί το τέλος δικαστικού ενσήμου που αναλογεί στο αντικείμενο της διαφοράς (βλ, τα υπ’ αριθμ 463519 και 390523 αγωγόσημα μετά των επικολληθέντων σε αυτά κινητών ενσήμων υπέρ ΕΤΑΑ- ΤΑΝ και ΤΠΔΑ) και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 361, 416, 440, 574, 595, 340, 341, 345, 346 ΑΚ και 907, 910.2 και 176 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως να εξεταστεί περαιτέρω στην ουσία της.

Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως και από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, υποδεικνύονται τα εξής πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από 10.1.2003 ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης η ενάγουσα – εκμισθώτρια εκμίσθωσε στην εναγόμενη- μισθώτρια, η οποία και παρέλαβε, τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα – μίσθια που εξειδικεύονται με τα παραρτήματα που συνοδεύουν την κύρια σύμβαση και στα οποία καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι και συμφωνίες που διέπουν, συμπληρωματικά προς τους όρους και συμφωνίες της κύριας σύμβασης, τη μίσθωση κάθε συγκεκριμένου αυτοκινήτου. Ειδικότερα : α) με το παράρτημα Α Νο3 που υπογράφηκε την 4.8.2009 μεταξύ των ανωτέρω διαδίκων εκμισθώθηκε ένα αυτοκίνητο μάρκας ………………., χρώματος γκρι, με αριθμό κυκλοφορίας …………. Η διάρκεια της μίσθωσης ορίστηκε για 36 μήνες, με έναρξη από 7,1.2009, λήξη την 6-1-2012 και με μηνιαίο μίσθωμα το ποσό των 720 ευρώ πλέον ΦΠΑ, β) με το παράρτημα Α Νο4 που υπογράφηκε την 1.7.2010 μεταξύ των ανωτέρω διαδίκων εκμισθώθηκε ένα αυτοκίνητο μάρκας …………., τύπου ……….., χρώματος λευκού, με αριθμό κυκλοφορίας ………. Η διάρκεια της μίσθωσης ορίστηκε για 36 μήνες, με έναρξη την 26.4.2010, λήξη την 25.4.2013 και με μηνιαίο μίσθωμα το ποσό των 290 ευρώ πλέον ΦΠΑ. Σημειωτέον ότι ο ενάγων με την κρινόμενη αγωγή του εκθέτει ότι το μίσθωμα των δύο οχημάτων ανέρχεται στο ποσό των 801,92 και 309,49 ευρώ πλέον ΦΠΑ, πλην όμως ο αγωγικός αυτός ισχυρισμός δεν αποδείχθηκε αληθής καθώς δεν προέκυψε ότι επήλθε με οποιοδήποτε τρόπο μεταγενέστερος νέος συμβατικός καθορισμός του μισθώματος στα χρηματικά ποσά που αναφέρονται στην αγωγή. Στο πλαίσιο της κρινόμενης σύμβασης μισθώσεως η εναγόμενη κατέβαλε το συνολικό χρηματικό ποσό των (2.750 + 1.052,70) 3.623,10 ευρώ που αντιστοιχεί σε συμφωνηθείσα εγγύηση καλής εκτέλεσης της μισθωτικής σύμβασης για τα δύο μίσθια οχήματα αντίστοιχα. Η εναγόμενη παρέλαβε τα μίσθια δύο οχήματα, τα οποία και επέστρεψε στην ενάγουσα την 9.2.2012 και 10.3.2012 κατόπιν της από 10.2.2012 εξώδικης καταγγελίας της μισθωτικής σύμβασης από την τελευταία λόγω της οφειλής των ληξιπρόθεσμων μισθωμάτων Οκτωβρίου 2011 και εντεύθεν, ως είχε δικαίωμα με βάση τις παραγράφους β1 και β2 του άρθρου 13 του ένδικου ιδιωτικού συμφωνητικού. Από την εκτέλεση της σύμβασης αυτής δημιουργήθηκαν υπέρ της ενάγουσας αξιώσεις, οι οποίες, κατά περιεχόμενο, έχουν ως εξής: Α) σύμφωνα με το Παράρτημα Α Νο3 αριθμός 8 που αφορά το όχημα με αριθμό κυκλοφορίας ……. προβλέφθηκε ότι τα μέγιστα κοστολογημένα χιλιόμετρα για την μίσθωση ανέρχονται σε 75.000, σε περίπτωση δε διαφορετικής ημερομηνίας λήξης τα χιλιόμετρα θα υπολογίζονται ανάλογα με το χρόνο της μίσθωσης, ενώ για κάθε επιπλέον χιλιόμετρο θα χρεώνεται 0.10 ευρώ πλέον ΦΠΑ. Αντίστοιχος σύμφωνα με το Παράρτημα Α Νο4 αριθμός 8 που αφορά το όχημα με αριθμό κυκλοφορίας ………… προβλέφθηκε ότι τα μέγιστα κοστολογημένα χιλιόμετρα για την μίσθωση ανέρχονται σε 45.000, σε περίπτωση δε διαφορετικής ημερομηνίας λήξης τα χιλιόμετρα θα υπολογίζονται ανάλογα με το χρόνο της μίσθωσης, ενώ για κάθε επιπλέον χιλιόμετρο θα χρεώνεται 0.04 ευρώ πλέον ΦΠΑ. Έτσι κατά την έναρξη της μίσθωσης: α) του ……….. οχήματος, την 7.1.2009, ο μετρητής ανέγραφε 10 διανυθέντα χιλιόμετρα, κατά δε τη παράδοση αυτού στην ενάγουσα, την 9,2.2012, ανέγραφε 82.816 χιλιόμετρα και επομένως διήνυσε τελικώς 82.806 χιλιόμετρα. Πλην όμως η διάρκεια της μίσθωσης είχε ορισθεί σε 36 μήνες, οπότε και κατά το χρόνο της παράδοσης του οχήματος (9.2.2012), ήτοι για 1.129 μισθωτικές ημέρες, τα αναλογούντα δικαιούμενα χιλιόμετρα ισούνται προς 77.325. Επομένως κατά τα υπερβαίνοντα (82.806 – 77325=) 5.481 χιλιόμετρα υφΐστανται επιπλέον χρεώσεις, οι οποίες με βάση τα ανωτέρω αναφερόμενα ανέρχονται σε (5.481 X 0,10=) 548,10 ευρώ πλέον ΦΠΑ, β) του ………… οχήματος, την 26.4.2010, ο μετρητής ανέγραφε 10 διανυθέντα χιλιόμετρα, κατά δε τη παράδοση αυτού στην ενάγουσα, την 10.3.2012, ανέγραφε 31.462 χιλιόμετρα και επομένως διήνυσε τελικώς 31.452 χιλιόμετρα. Πλην όμως η διάρκεια της μίσθωσης είχε ορισθεί σε 36 μήνες, οπότε και κατά το χρόνο της παράδοσης του οχήματος (10.3.2012), ήτοι για 685 μισθωτικές ημέρες, τα αναλογούντα δικαιούμενα χιλιόμετρα ισούνται προς 28.126. Επομένως κατά τα υπερβαίνοντα (31.452 – 28.126=) 3.326 χιλιόμετρα υφΐστανται επιπλέον χρεώσεις, οι οποίες με βάση τα ανωτέρω αναφερόμενα ανέρχονται σε (3.326 X 0,04=) 133,04 ευρώ πλέον ΦΠΑ. Συνεπώς οι επιπλέον χρεώσεις των δύο οχημάτων ανέρχονται συνολικά σε (548,10 + 133,04=) 681,50 ευρώ. (Β) Σύμφωνα με το άρθρο 13 περ β της κύριας συμβάσεως προβλέφθηκε ότι ο εκμισθωτής σε περίπτωση επέλευσης γεγονότων καταγγελίας, δικαιούται να καταγγείλει το ένδικο ιδιωτικό συμφωνητικό και να κηρύξει πλην των ανεξόφλητων (ληξιπρόθεσμων) και το ½ (ήμισυ) των υπολειπομένων μέχρι τη λήξη της μισθώσεως μισθωμάτων αμέσως ληξιπρόθεσμα και απαιτητά. Στη περίπτωση δε αυτή θα επέρχεται έκπτωση του μισθωτή από τους όρους του παρόντος που αναφέρονται στη προθεσμία αποπληρωμής των μισθωμάτων και έτσι το σύνολο του χρέους θα καθίσταται κατά το χρόνο εκείνο αμέσως ληξιπρόθεσμο και απαιτητό και θα φέρει τόκο μέχρι την ημέρα αποπληρωμής των, για τα μεν ανεξόφλητα μισθώματα από τη συμφωνηθείσα ημερομηνία πληρωμής, για το δε ½ των υπολειπομένων μισθωμάτων από την ημερομηνία καταγγελίας του συμφωνητικού μίσθωσης, με το επιτόκιο υπερημερίας επιπλέον άλλων εξόδων και επιβαρύνσεων. Οι πάσης φύσεως εγγυήσεις, προκαταβολές ή εγγυητικές επιστολές που βρίσκονται στα χέρια του εκμισθωτή στη περίπτωση αυτή θα καταπίπτουν αυτοδικαίως υπέρ αυτού και θα εισπράττονται αμέσως προς κάλυψη του χρέους. Εν προκειμένω η εναγόμενη επέστρεψε το ……. όχημα πριν την 10.3.2012, ήτοι πριν τη πάροδο του συμφωνηθέντος χρόνου ισχύος της μισθωτικής σύμβασης, οπότε και οφείλει, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, να καταβάλει στην ενάγουσα το ½ των υπολειπομένων μέχρι τη λήξη της μισθώσεως μισθωμάτων μέχρι την 25.4,2013 και δη το ποσό των (290 ευρώ X 13 μήνες = 3.770:2 =) 1.885 ευρώ. Γ) Η εναγόμενη, παρά το γεγονός ότι έκανε ακώλυτη χρήση των πιο πάνω δύο οχημάτων δεν έχει καταβάλει τα μισθώματα: α) μέρους μηνός Οκτωβρίου 2011, ποσού 120,55 ευρώ, β) Νοεμβρίου, Δεκεμβρίου 2011 και Ιανουάριου 2012 ποσού [720 + 290 = 1080 ευρώ συνολικό μίσθωμα X 3 μήνες = ) 3.240 ευρώ πλέον ΦΠΑ 23% ποσού 745,20 ευρώ και συνολικά ποσό 3985,20 ευρώ, γ) Φεβρουάριου 2012 για το μεν ………. όχημα ολόκληρο το μίσθωμα από ευρώ 290 πλέον ΦΠΑ 23% ποσού 66,70 ευρώ και συνολικά ποσό 356,70 ευρώ, για το δε …………. όχημα μέρος μηνός Φεβρουάριου το ποσό των (720 ευρώ : 28 ημέρες = 25,71 ευρώ X 9 ημέρες =) 231, 32 ευρώ πλέον ΦΠΑ 23%, ποσού 53,22 και συνολικά ποσό 284,65 ευρώ. Επομένως για το μήνα Φεβρουάριο 2012 οφείλει συνολικό μίσθωμα (356,70 + 284, 65=) 641,35 ευρώ και δ) αναλογία Μαρτίου 2012 για το …….. όχημα μέχρι την 10.3,2012, ποσού (290:30= 9,66 ευρώ X 10 =) 96,66 ευρώ πλέον ΦΠΑ 23% ποσού 22,23 ευρώ και συνολικά ποσό 118,89 ευρώ. Επομένως για οφειλόμενα μισθώματα Οκτωβρίου 2011 μέχρι Μάρτιο 2012, σύμφωνα με τις ανωτέρω διακρίσεις, ανέρχονται συνολικά σε (120,55 + 3985,20 + 641,35 + 118,89=) 4.865,99 ευρώ. Κατά συνέπεια η ενάγουσα διατηρεί κατά της εναγομένης τις ανωτέρω αναφερόμενες αξιώσεις, οι οποίες συνολικά ανέρχονται στο ποσό των (681,50 + 1885 + 4865,99=) 7432,49 ευρώ. Η εναγόμενη δεν αμφισβητεί την ύπαρξη των άνω απαιτήσεων της ενάγουσας, πλην όμως προβάλλει ισχυρισμό εξόφλησης αυτών είτε δια μερικότερων καταβολών είτε δια συμψηφισμού με την εις χείρας της εκμισθώτριας εγγύησης καλής εκτέλεσης της σύμβασης, ο οποίος συνιστά νόμιμη ένσταση ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 416 και 440 ΑΚ και πρέπει να εξεταστεί ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της. Η εναγόμενη προς απόδειξη του ισχυρισμού της προσάγει και επικαλείται την καρτέλα προμηθευτή για το χρονικό διάστημα 1.1.2012 έως 31.12.2012 που τηρεί η ίδια στο λογιστήριο της, η οποία σύμφωνα με τα άρθρα 444 και 445 ΚΠολΔ συνιστά νόμιμο αποδεικτικό μέσο αφού αποτελεί βιβλίο που τηρούν κατά τον εμπορικό νόμο οι έμποροι, χωρίς, ωστόσο να έχει αμφισβητηθεί η αλήθεια των εγγραφών την αντίδικο, γεγονός το οποίο επιτρέπει στο Δικαστήριο να συνάγει, κατ’ άρθρο 260 ΚΠολΔ, ομολογία σε σχέση με την αλήθεια του πραγματικού ισχυρισμού. Έτσι, από την επισκόπηση της καρτέλας αυτής προκύπτει ότι αφενός η οφειλή της εναγομένης την 15.3.2012 ανήρχετο σε 6.759,08 ευρώ αφετέρου με μεταγενέστερες καταβολές της εναγόμενης προς την ενάγουσα, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στις 2.4.2012, 5.6.2012, 5.6.2012, 1.8.2012 και 3.12.2012, ποσού εκάστης 2,98, 1.333,05, 122, 80 , 2.000, 163, 64 ευρώ αντιστοίχως, η οφειλή της για το έτος 2012 ανήλθε στο ποσό των (6.759,08 – 3.619,49=) 3.139,59 ευρώ. Περαιτέρω η ενάγουσα, με το δικόγραφο της αγωγής προέβη σε μονομερή εκούσιο συμψηφισμό της απαίτησης της με την εις χείρας της ευρισκόμενη εγγύηση καλής εκτέλεσης της σύμβασης, η οποία ανήλθε στο ποσό των 3.623,10 ευρώ, την οποία, άλλωστε και η εναγομένη προτείνει σε συμψηφισμό, οπότε και το ύψος της οφειλής της εναγόμενης ανέρχεται σε (7432,49 – 3.623,10=) 3.809,39 ευρώ. Πλην, όμως, η εναγόμενη έναντι της οφειλής της αυτής κατά το έτος 2012 προέβη σε συνολικές καταβολές ποσού 3.623,10 ευρώ, οπότε και η οφειλή της εναγόμενης ανέρχεται σε (3.809, 39 – 3.623,10 =) 186,29 ευρώ. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, κατά μερική παραδοχή της ουσιαστικής βασιμότητας της ενστάσεως εξοφλήσεως της εναγομένης, πρέπει η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 186,29 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρις εξοφλήσεως. Περαιτέρω, όσον αφορά το αίτημα για τη κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής πρέπει να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο δεδομένου ότι δεν αποδείχθηκε ότι η καθυστέρηση της εκτέλεσης θα επιφέρει σημαντική ζημία στην ενάγουσα, λαμβανομένου υπόψη ότι η οφειλή του επιδικασθέντος ως άνω χρηματικού ποσού δεν προέκυψε ότι οφείλεται από μισθώματα. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα βαρύνουν την εναγόμενη λόγω της εν μέρει ήττας της, τα οποία, ωστόσο, το Δικαστήριο θα κατανείμει ανάλογα με την έκταση ή της ήττας του καθενός (άρθρο 178 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει την εναγόμενη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των εκατόν ογδόντα έξι και εικοσιεννέα λεπτών (186,29) ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και μέχρις εξοφλήσεως.

Καταδικάζει την εναγόμενη στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, την οποία ορίζει  στο ποσό των εκατό (100)  ευρώ.

Κρίθηκε, κλπ.